More Than A New Discovery (1967), debiut Laury Nyro, nagrany, gdy miała zaledwie 18 lat, jest albumem pionierskim pod wieloma względami. W branży nagraniowej połowy lat sześćdziesiątych istniała wyraźna przepaść między solistami (performers) a autorami tekstów (songwriters). Młoda piosenkarka rzadko pisała własne piosenki. Jednak More Than A New Discovery był albumem nastolatki, która okazała się wspaniałą artystką, kompozytorką i performerką, która miała także nowy i naturalny styl, w którym mieszała różnorodne wpływy (jazz, pop, rock'n ' roll, gospel, soul). Od początku Laura Nyro była we wszystkim przedwcześnie rozwiniętą artystką. Muzycznie posiadła twórczy nurt, który przeciwstawiał się muzycznym kanonom swoich czasów. Jako piosenkarka miała potężny głos o operowym charakterze, bardziej typowym dla dojrzałej kobiety. Jako autorka tekstów, w swoich piosenkach ujawniała nieodpowiednie motywy i uczucia nastolatki, która ma niewielkie doświadczenie życiowe.
Laura Nyro nagrała More Than A New Discovery w Bell Sound Studios w Nowym Jorku z producentem Miltonem Okunem. Album był wyzwaniem dla nich obojga, a także dla doświadczonego aranżera Herba Bernsteina. Okun i Bernstein wiedzieli, że trzymają nieoszlifowany diament. Laura Nyro była jak na swój czas zaawansowaną autorką tekstów, a w 1965 roku przemysł muzyczny nie był przygotowany na taką osobowość jak ona. Była bardzo biegła w pisaniu piosenek z niezwykłą progresją akordów i niekonwencjonalnymi wzorami rytmicznymi. Świadomi naturalnego talentu artysty, Okun i Bernstein zrobili wszystko, co w ich mocy, aby skierować ten strumień kreatywności w stronę trzyminutowego formatu piosenki pop, tak aby się sprzedał. Sądząc po wyniku, zarówno Okun, jak i Bernstein wykonali świetną robotę, konstruując i przekształcając przełomowe melodie Laury Nyro w utwory, które mogłyby zostać przyswojone przez potencjalną publiczność ich czasów. W rzeczywistości nagranie More Than A New Discovery było trudnym procesem inicjacji dla Laura Nyro, nie bez konfliktów i tw More Than A New Discovery órczych walk; ale także dla samych Milton Okun i Herb Bernstein. Z pewnością wszyscy - Nyro, Okun, Bernstein - od tamtego czasu widzieli muzykę popularną innymi oczami.
Bez wątpienia rezultatem tego studyjnego doświadczenia była wyrafinowana i ujmująca płyta soul-jazz, wypełniona piosenkami o promiennej urodzie (singiel "Wedding Bell Blues”, "Stoney End”, "Goodbye Joe”). Album przeplata miłe chwile pełne klasycznynych standardów ("Billy's Blues”, jazzowy "He's a Runner”) z eksplozjami młodzieńczej euforii, jak i radosnym świętowaniem pijaństwa zatytułowanym "Blowing Away”. Albo nadzwyczajne "And When I Die”, oda do optymizmu w przyszłości i akceptacji cyklicznych warunków życia. Słuchając More Than A New Discovery, aż trudno uwierzyć, że to właściwie niskobudżetowy album nagrany na 4 utwory. Herb Bernstein zaaranżował szeroki wybór najlepszych nowojorskich muzyków studyjnych wokół Laury Nyro, w tym Toots’a Thielmann’a, gitarzystę Bucky Pizzarelli, basistę Lou Mauro i dziewczęce trio The Hi Fashions. Z tą obsadą Bernstein zaaranżował album ze skrupulatną starannością złotnika, nadając mu zasłużoną powagę. More Than A New Discovery nie było bestsellerem (ponieważ wytwórnia Verve Folkways nie wiedziała, jak to sprzedać), ale było arcydziełem dla potomnych. Pomimo kłótni w studiu i nie pozwalania jej grać na pianinie na płycie, Laura Nyro musiała być w końcu wdzięczna Herbowi Bernsteinowi. Kiedy zobaczyli się po latach, za kulisami, w klubie Bottom Line w Nowym Jorku po występie, mówią, że pocałowała go w palce.
Zabłocie, 07.11.20
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz